Hoe één aanvankelijke buitenstaander een hele familie ontwricht

Anna Enquist kreeg de kans om op de afdeling anesthesiologie van een ziekenhuis te participeren met het doel een boek te schrijven. In 'de verdovers' kom je effectief veel te weten over de werking van deze dienst, en vat je dat dit beroep veel meer is dan 'een patiënt in slaap brengen'. De minitieuze voorbereidingen, de zorg voor de patiënt, de samenwerking met chirurgen en assistenten, zijn van levensbelang.

Suzanne, één van de hoofdpersonages doet dit werk met volle overgave. Tegelijk werkt de verdoving die ze letterlijk toedient , ook figuurlijk voor haar. Het verdoven van vroegere pijn uit haar jeugd blijft niet onschuldig maar veroorzaakt een kille moeder-dochter relatie en het overschrijden van grenzen in het contact met een assistent.

Deze assistent wordt 'het knooppunt' van allerlei tragische ontwikkelingen in het leven van man en dochter van Suzanne én haar broer. De manier waarop Enquist deze wendingen opbouwt verloopt naar mijn aanvoelen wat traag (de beschrijving van alle handelingen op de ziekenhuisafdeling lijkt me soms wat overbodig) maar geven een verrassend plot.

De broer van Suzanne is psychiater en heeft de assistent in 'leertherapie'. Psycho analyse is een typisch gegeven in het werk van Enquist die zelf analist is geweest. Als lezer krijg je een boeiende inzage in de professionele en persoonlijke gedachten van een werkzame therapeut.

Hoe onverwerkt trauma desastreuze gevolgen heeft wordt in dit boek overtuigend aangetoond. Het bevragen van de werkelijkheid is niet voldoende, het doordringen tot de angel van je bestaan, blijkt wezenlijk.